2024 жылдың көктемінде су тасқындары мен табиғи апаттардың салдарынан еліміздің көптеген аймағында мал шығынға ұшырады. Бұл жағдай тек қазіргі мал басын ғана емес, жерге көмілген жануарлар қалдықтарын, соның ішінде 14 сібір жарасы көмілген орындарды да су шайып кеткенін көрсетті, деп хабарлайды CMN.KZ.
Жарты жыл өтсе де, бұл қауіптің беті қайтты ма? Бүгінгі таңда Қазақстанның Ауыл шаруашылығы министрлігі мен ветеринариялық қызметтері сібір жарасы ошақтарында қандай шаралар қабылдағанын, бұл қатерден қалай сақтану керектігін айтып отыр.
Елге төнген қауптің көлеңкесі: өткені мен бүгіні
Біз, еліміздің азаматтары, табиғаттың алапат күштерінің алдында әрдайым осал болып келдік. Биылғы көктемгі тасқындар бұл шындықты тағы да еске салды. Батыс Қазақстан облысында сегіз мал моласы, оның ішінде Сырым ауданында алты, Каратөбе мен Теректі аудандарында бір-бірден, сібір жарасы көмілген 14 ошақ шайылды. Бастапқыда билік халықты тыныштандырды. Ветеринария басқармасы «малдардың барлығы уақтылы вакцинацияланып, бақылауда болады, сібір жарасының қоздырғыштары топырақта ұзақ сақталады, бірақ жұғу қаупі жоқ» деген мәлімдеме жасады.
Алайда, біз бұл оқиғаны ұмыта аламыз ба? Айтарлықтай қауіп жойылды ма? Әлде бұл – көзге көрінбейтін, бірақ әрдайым қол созымда тұрған қатер ме?
Тарихтың ізі: Сібір жарасы қалай сақталады?
Сібір жарасының көмілген орындары, тарихтың қатпары секілді, өз уақытында көптеген жануарды қырған қасіретті оқиғаларды еске түсіреді. Олардың әрқайсысы ел тарихында қара дақ болып қалды. Ветеринариялық қызмет мамандарының айтуынша, әрбір осындай орындар арнайы герметикалық бетон саркофагтарда жабылады. Жыл сайынғы бақылау олардың қауіпсіздігін растағанымен, халықтың көңілі жайланбай отыр. Өйткені, Жетісу облысында 33 қараусыз қалған жер анықталған болатын. Ал мұндай орындарда аурудың таралу қаупі қаншалықты төмен болса да, кез келген уақытта қауіпті өршітуі мүмкін.
Шынайы қауіп пе, әлде бақылаудағы жағдай ма?
Жақында Алматы облысында сібір жарасына күдікті төрт жағдай тіркелді. Ауыл тұрғындары өздерінің ауласында ауру малды сойғандықтан жұқтырған болуы мүмкін. Қалай болғанда да, ауыл шаруашылығы министрлігі эпидемиологиялық жағдайды тұрақты және бақылауда деп сендірді. Алайда бізге, қазақстандықтарға, «бәрі жақсы» деген сөзбен шектелу жеткілікті ме?
Елімізде барлығы 2 460 мал моласы бар. Оның 858-і типтік, ал 1 602-сі қарапайым, яғни жерге қазылып, үстіне тақтаймен жабылған орындар. Мұндай жағдайларда қорғаныстың қаншалықты берік екеніне сенуге бола ма?
Табиғат пен қауіпсіздік арасында: болашаққа деген үміт
Жыл сайынғы жоспарлар жасалуда, жаңа молалар салынуда, заманауи инсинераторлар сатып алынып, мал қалдықтарын жою технологиялары жетілдірілуде. Бірақ су тасқындары қайталануы мүмкін, ал олармен бірге ескі жаралар да жаңғыру қаупі бар. Ал сіз, қымбатты оқырман, елдің әр түкпіріндегі қауіпсіздік пен болашаққа деген үмітіміз қаншалықты берік деген сұраққа қалай жауап берер едіңіз?
Бұл мақала сізді тыныштандыру үшін емес, сіздің сақтықты күшейтіп, қауіпсіздікке деген көзқарасыңызды қайта қарауға шақыру үшін жазылған. Өйткені болашақ тек қауіпсіздікке сенген елдің ғана қолында.
